บทวิจารณ์หนังสือ: 'ลูกสาวของนักทำเพิ่ง' เป็นนวนิยายที่มีความรวบรัดทางวัฒนธรรมซึ่งทำให้คุณหิวมาก

ปีนี้ การไปเยือนประจำของมารีน่ากลับบ้านในเกาะแพกรูเป็นมาตราการขยายออกไป มารีน่าต้องคิดด้วยตัวเองมากมายและบ้านดูเหมือนเป็นสถานที่ที่เหมาะที่ที่สุดที่จะทำได้อย่างแท้จริง หากที่อยู่ของมารีน่ายังคือที่บ้านหรือไม่

นวนิยายที่เป็นหนังสือเขียนเรื่องแปลก ๆ และการต่อสู้ที่ยั่งยืนระหว่างการเป็นโทรสระและการพัฒนาอยู่ตลอดยาวของคริสติน วูโกวิช เรื่อง 'ลูกสาวของนักทำเพิญ' เล่าเรื่องผ่านมารีน่าที่เกาะแพกรู ที่นั่นเธอได้ใช้ส่วนใหญ่ของวัยเด็กและวัยใสในประเทศโครเอเชีย กับการนับวันก่อนที่ประเทศโครเอเชียจะเข้าร่วมสหภาพยุโรปของตนเป็นทางการในปี 2013

หลังจากที่ย้ายไปนิวยอร์กเป็นผู้อพยพจากสงครามยูโกสลาฟมารีน่าสร้างชีวิตในเมืองที่ความเจริญสุดชัย แต่งงานของเธอไม่มีความสุขและเพื่อนร่วมงานขี้เหนียว สามีใจบ่มสุสาและเชื่อฉันจะมีลูกของและให้มีผลต่อชีวิตที่เธอได้สร้างขึ้นกำลังทำลายสูงก่อนสายตาของเธอ

มารีน่าต้องเผชิญกันที่แกร่งในการควาดคู่แรงของตัวเองไปด้วยการเพศ-เมื่อจะแข่งขันเพื่อความเท่าเทียมและเมื่อจะเคารพประเพณีและปล่อยให้ไว้ในสภาพไหว

โอเค ดังนั้นอาจจะดูเหมือนว่าทุกอย่างกำลังผิดรุ่งจริงๆ แล้วแต่ก็จริงๆ แล้ว แต่อย่างน้อยก็มีอาหารที่ทำให้อาการหิว

การอ่าน 'ลูกสาวของนักทำเพิญ' กระตุ้นความอยากกินอย่างน่าสะพรึงสิ่งอร่อยและความอยากไปเยือนโครเอเชีย ศิลปินหลิด วูโกวิชใช้คำอธิบายแบบสามัญที่สวยงามทุกอย่างตั้งแต่กลิ่นสมุนที่ในอากาศ ถึงเสียงเหยียดของนกนาจา หรือรูปลายที่จากลอดบนผ้าปูที่มารีน่ามีตั้งแต่ตั้งแต่เธอจำได้ รายละเอียดนี้ไม่สร้างโลกที่น่าสนใจ - โลกที่เร่าร้อนแต่ที่สบาย โกร๊มแต่น่าอบอุ่ง

เนื้อหาความรวบรัดไว ข้อคิดเรื่องวัฒนธรรม ของคริสติน วูโกวิชชัดเจน หนังสือเป็นที่มั่นใจของคริสติน วูโกวิชชัดเจน นายทราม มีเรื่องราวด้านประเทศโครเอเชียและการทำเพิญที่ไม่จำเป็นต้องมีความรู้ก่อนหน้าเลย กระจัดกระจายกระจายฉีดกระจายเหมือนเคราดูตริจุการศาสนานี้ไปข้าไม่มีหน่วยเปล่าช้าๆและการีไป นี่ไม่ใช่เรนหนังสือที่มีการวาทประชุมภายใต้เก้าอี้ของคุณที่ต้องการรู้ว่าขึ้นจะเกิดกับอย่างต่อไป แต่มันบรรยากาศฉุกเฉินให้ลอยละวันให้ชมพรไปหลังจากดจูอะได้หลายปีแล้วล้อมเกาต้องหากหัว